« Naar het Nieuws-overzicht

Feestdag Heilige Theresia van Lisieux - 01 Okt 2013

teresia-001.jpg
Datum: 2013, 01 October

[Bron: RKK]

Teresia van Lisieux is een van de grootste heiligen van de Moderne Tijd. Zij introduceerde in de katholieke traditie een nieuwe spiritualiteit, de 'kleine weg', vanuit het besef dat geloof geen verdienste is maar genade. Paus Johannes Paulus II bevorderde haar in 1997 tot Kerklerares.

Liefde van Christus:
Thérèse Martin werd op 2 januari 1873 geboren te Alençon in Frankrijk. Ze was de jongste van negen kinderen, van wie er vier jong stierven en vijf non werden. Als kind ervoer ze, tijdens een periode van depressiviteit en tijdens haar Eerste Communie, heel sterk de liefde van Christus. Om Hem te dienen wilde ze missionaris in China te worden. Toen drie van haar zussen intraden bij de karmelietessen in Lisieux, verruilde ze haar missie-ideaal voor een contemplatief ideaal.

Karmel van Lisieux:
Teresia's levensverhaal kenmerkt zich door grote eenvoud en onopvallendheid. Destijds is zij de buitenwereld hoogstens opgevallen door haar gedurfde optreden bij paus Leo XIII (1878-1903). Op bedevaart in Rome, vroeg de jonge Thérèse hem tijdens een audiëntie toestemming om al op 15-jarige leeftijd in te treden in de Karmel van Lisieux. Het antwoord was ontwijkend: "Als God het wil". Dat was kennelijk het geval, want op 9 april 1888 werd ze toegelaten tot het klooster.

Niet heilig genoeg:
Zuster Teresia van het Kind Jezus van het Heilig Aangezicht, zoals zij als non genoemd werd, streefde er bewust naar om heilig te worden. Aan haar vader schreef ze: "Ik zal je verheerlijken door een grote heilige te worden". Haar vurige liefde tot Jezus leidde echter aanvankelijk tot verdriet, omdat ze zich niet heilig genoeg achtte Jezus op waardige wijze te volgen. Ze keek enorm op tegen de grootse heiligheid van Teresa van Avila en Johannes van het Kruis en voelde zich in vergelijking met die grootheden zwak en onbeduidend.

Kleine Weg:
Toen ze ontdekte dat geloof geen verdienste is maar genade, vond ze haar 'kleine weg". Dat was een weg naar heiligheid die voor een ieder open lag: de realiteit van de eigen zwakheid aanvaarden en zichzelf als instrument aan God aanbieden. Nederigheid werd Teresia's levensopdracht, ook in het streven naar volmaaktheid. Ze wilde in volstrekte anonimiteit leven en vond het daarom moeilijk te gehoorzamen aan de opdracht van haar zus Pauline, in het klooster 'moeder Agnes van Jezus', om een autobiografie te schrijven.

Op de proef gesteld:
Teresia's godsvertrouwen werd zwaar op de proef gesteld toen bij haar tuberculose werd vastgesteld. Haar lijdensweg getuigt van een diepe verbondenheid met Christus. Op haar sterfbed kwam ze in de 'donkere nacht van het geloof' terecht, waardoor ze leed aan twijfel en neerslachtigheid. Ze stierf in geur van heiligheid op 30 september 1897.

Heilig en kerklerares:
Kort na haar dood verspreidde zich het gerucht dat een heilige karmelietes gestorven was; het aantal gelovigen dat haar aanriep begon drastisch te stijgen. Berichten over gebedsverhoringen stroomden binnen bij de bisschop van Lisieux. Dat resulteerde uiteindelijk in haar heiligverklaring in 1925. Omdat ze een nieuwe spiritualiteit in de katholieke traditie had geïntroduceerd, bevorderde paus Johannes Paulus II haar in 1997 tijdens de Wereldjongerendagen in Parijs tot Kerklerares.

Patrones:
Teresia is patrones van missionarissen en missiewerken (sinds 1927), Frankrijk (sinds 1944), Lisieux, bloemisten, karmelietessen en vliegeniers. Ze wordt vaak afgebeeld als karmelietes in een bruin habijt, witte mantel en zwarte sluier. Haar attributen zijn een kruisbeeld en rozen, gedragen in haar hand. Bij haar dood beloofde zij het rozen te doen regenen op aarde. Haar liturgische gedachtenis is op 1 oktober.
 

 

 

 

H. Theresia van Lisieux

[Bron: www.hetkatholiekegeloof.nl]

Theresia van Lisieux, doopnaam: Thérèse Martin, kloosternaam: Thérèse de l'Enfant-Jésus et de la Sainte-Face (Alençon, 2 januari 1873 – Lisieux, 30 september 1897) is een Franse heilige. Haar feestdag valt op 1 oktober.

Ze werd als Thérèse Martin geboren in Alençon als dochter van Louis Martin en Marie-Azélie Guérin.
Op haar tiende werd ze ernstig ziek totdat het Mariabeeld op 13 mei boven haar bed naar haar glimlachte, waarna ze volledig genas.

Al op jonge leeftijd voelde ze dat het haar roeping was God te dienen.
Ze was uitzonderlijk vroom, maar stond ook bekend om haar gevoel voor humor.
Ze besloot in te treden bij de orde van de Ongeschoeide Karmelietessen in Lisieux (Normandië) waar twee zussen van haar, onder wie haar lievelingszus Pauline, al eerder waren ingetreden (een derde zus zou in 1894 ook volgen).
Op haar vijftiende trad zij, na zelfs tot bij paus Leo XIII om een uitzondering gevraagd te hebben (de paus antwoordde "Als God het wil"), met toestemming van haar bisschop en moeder-overste daadwerkelijk in bij de orde.
In 1890 deed zij haar professie en in 1893 kreeg zij de zorg over de novicen toebedeeld.
Op aanwijzingen van haar zus, die op dat moment tevens overste was, begon zij in 1895 met het opschrijven van haar levensverhaal.

In 1896 werd tuberculose bij haar geconstateerd.
Ze stierf op 24-jarige leeftijd aan de ziekte.
Na haar dood vertelde een medezuster dat er 'niets bijzonders' over de jonge Theresia te vertellen was.
Maar alhoewel haar korte leven zeer geleidelijk verlopen was, wist ze door haar diepe verbondenheid met Jezus het geloof heel dichtbij te brengen en zeer intens te vertellen.
Dit is mede de reden dat haar autobiografie (die ze in gehoorzaamheid had neergeschreven), Histoire d'une âme (Het verhaal van een ziel), uit een drietal manuscripten samengesteld en bewerkt door haar zuster Agnès de Jésus, zeer populair is en in meer dan 40 talen is vertaald.

Op 29 april 1923 werd Theresia zalig verklaard.
Haar heiligverklaring volgde op 17 mei 1925. In 1997 werd Theresia, als derde vrouw in de geschiedenis, door paus Johannes Paulus II tot kerkleraar uitgeroepen.
Haar leven is in verschillende boeken beschreven.
Een bekende uitspraak van haar is: "Ik wil het rozen [= zegeningen] laten regenen op aarde".
Daarom wordt ze afgebeeld als karmelietes met rozen in de hand.
Ze werd de patrones van missionarissen en het missiewerk.
Ze is ook patrones van Frankrijk en Rusland.

Over Theresia van Lisieux zei Titus Brandsma: "Veelal verwacht men van een heilige iets bijzonders, iets dat van het gewone afwijkt, iets dat men de poëzie van een heiligenleven zou kunnen noemen.
En nu ziet men het zo prozaïsch gewoon, dat men er uiterlijk de heilige niet in ziet.
Maar dat is juist de ware heiligheid".
Om Theresia te onderscheiden van Theresia van Ávila wordt zij ook wel "kleine Theresia" genoemd.

De Britse schrijfster Vita Sackville-West publiceerde een boek over beide heiligen: The eagle and the dove. A study in contrasts. St Teresa of Avila. St. Therese of Lisieux (Londen, 1943).
Aan de rand van de stad Lisieux is ter ere van Theresia een enorme basiliek gebouwd, die door vele pelgrims en toeristen wordt bezocht.

« Naar het Nieuws-overzicht
'De Aarde is vol barmhartigheid,
omdat het vol ellende en pijn is.

Maar in het Hemelrijk
is geen barmhartigheid,
want daar is geen pijn.'

~Augustinus~

Stuur uw eigen citaat in via onze Contact-Link